Leren luisteren.

Als ik soms inspiratie nodig heb voor een artikel, of ik kom iets tegen in een tijdschrift dat ik denk ‘daar wil ik nog een keer een artikel over schrijven’ dan.. Dan maak ik een collage!

Ik heb dus ook een collage gemaakt over leren luisteren, want ja… hoeveel mensen doen dat eigenlijk?

Ik dacht luisteren… iedereen doet dat, dat is aangeboren, dat hoef je niet te leren. Maar ik ben daar een beetje van terug gekomen. Luisteren kan iedereen, maar luistert ook iedereen.
Wat is echt luisteren? Als je geluiden om je heen hoort? Als je naar een vriendin luistert, die weer voor de zoveelste keer problemen heeft met haar vriend? Ik denk dat je bewust moet zijn om te luisteren en dat het niet zomaar is wat je hoort.
Hoor je namelijk alles wat je wil horen of filter je een heleboel weg?

Ik heb een quote op mijn collage staan : ‘De buitenwereld is niet anders dan een ervaring in jou’

Iedereen hoort andere dingen en filtert andere dingen. Dat is toch een gek idee. Als je twee mensen op dezelfde plek zet, de ene hoort de vogels fluiten maar de ander hoort juist die irritante auto’s van de weg. Ligt er een verband tussen jouw gevoel of humeur en wat je op dat moment hoort?

Stel dat je onderweg bent van je werk (of school) richting huis en je hebt een onvoldoende voor je functioneringsgesprek (of voor een toets), dan hoor je misschien wel eerder die vervelende, irritante auto’s.
Stel dat je onderweg bent van je werk (of school) richting huis en je hebt een goed gekregen voor je functioneringsgesprek (of voor een toets), dan hoor je misschien juist die lieve, verliefde, kwetterende vogeltjes.

Het zou toch zo kunnen. Dat je humeur is afgestemd met je manier van luisteren? 

Ook heb ik op mijn collage staan: ‘ We zijn vaak veel minder goede luisteraars dan we zelf denken. Want luisteren is meer dan horen wat iemand zegt, het is vooral horen wat er niet gezegd wordt. Achter de woorden en tussen de regels.

Toen ik dit zag, heb ik het meteen (ja-schuddend) uitgeknipt. Woorden zijn maar woorden, maar de manier waarop die woorden een zin maken of de toon waarop woorden worden gezegd is minstens zo belangrijk. Is het een grapje? Is het serieus? Is het een hint van vraag door, want ik kan er zelf moeilijk mee beginnen? Ja, achter luisteren schuilt nogal een hoop.

Nu jij dit hebt gelezen, kan jij echt zeggen ik luister altijd? Of ga je je misschien bewuster opstellen als iemand jou wat verteld. Stel je zit op een verjaardag net naast iemand die de grootste verhalen heeft. In je hoofd slaat de paniek al toe, want hier kom je de hele avond niet meer af. Luister dan eens echt goed, wat probeert diegene nou werkelijk te zeggen en probeer daar eens doorheen te prikken. Dan duurt het gesprek zeker geen hele avond meer, want je kan het gesprek op een ander been zetten. Alhoewel je hebt van die mensen, die alleen maar ratelen, misschien is het dan toch verstandig om een subtiele smoes te bedenken. (Ik moet naar de WC en ondertussen met iemand gaan praten die toevallig in die richting staat)

Q: Luister jij echt?

Liefs,
Silvia