Toen ik begon met lezen kon ik het boek bijna niet neer leggen, ik zat helemaal in het verhaal.
Het zijn in totaal 495 bladzijdes, maar neem van mij aan dat je daar helemaal niet van bewust ben tijdens het lezen.
Een indrukwekkend boek, dat is zeker te zeggen!
Het gaat over het leven van zwarte hulpen in Mississippi, het racisme waarmee ze te maken krijgen.
Het boek is geschreven vanuit het oogpunt van drie personen: Aibileen, Minny en Miss Skeeter.
Aibileen is een zwarte hulp, ze is rustig en behulpzaam.
Minny is ook een zwarte hulp, opvliegend en soms brutaal.
Miss Skeeter is een blanke dame, ze trekt zich verschillen en racisme erg aan.
Uiteindelijk schrijft Miss Skeeter een boek over het leven van de zwarte hulpen in Mississippi.
Dit kan ze niet alleen, daarom helpen Aibileen en Minny.
Niet alleen Aibileen en Minny helpen, ook andere hulpen vertellen hun verhalen voor het boek.
Dit is niet zonder risico, en de spanning is om te snijden, vooral als het boek uitkomt.
In het boek staan ook nog mooie foto's van uit de film.
Foto 1: Elke vierde woensdag van de maand bridgen miss Leefolt en haar vriendinnen.
Foto 2: Aibileen hoort de vrouwen praten: Hilly wil dat er aparte wc's komen voor de hulp.
Hilly koppelt Skeeter aan Stuart Whitworth.
Foto1: Minny brengt miss Hilly en miss Walters naar de bridgeclub
Foto 2: Aibileen en Minny hebben een onderonsje in miss Leefolt keuken.
Foto 3: Skeeter vraagt Aibileen om hulp voor haar geheime project.
Foto 1: Skeeter moeder probeert haar haren te ontkroezen.
Foto 2: Aibileen en Minny vertellen in het geheim hun verhalen aan Skeeter.
Foto 3: Minny en Aibileen horen hoe er in de supermarkt over Skeeters boek wordt gepraat.
Tijdens het lezen van dit boek stond er ook een artikel in de Flow: Tussen Maid en Madame.
Dit heb ik ook gelezen, en ik verbaas me.
Dat er in 2012/2013 dit nog steeds bestaat. Wat bedoel ik met dit?
De scheiding tussen zwart en wit, ongelijkheid.
Natuurlijk is er veel veranderd en is het artikel in Zuid-Afrika en het boek in Mississippi.
Maar het principe is hetzelfde, de ongelijke behandeling omdat je anders bent.
Omdat je er anders uitziet?
Uit het artikel van de Flow blijkt dat en de citeer ik:
Het gat tussen rijk en arm, kansrijk en kansarm, blank en zwart, is nog steeds groot.
Ik vraag me weleens af, waarom kijken sommige mensen naar de verschillen?
Terwijl er zoveel overeenkomsten zijn.
Eigenlijk zou iedereen 'net als Miss Skeeter in het boek, een keukenmeidenroman' moeten opkomen.
Opkomen voor elkaar en andere mensen laten inzien dat er meer overeenkomsten zijn en de verschillen iedereen uniek maakt!
Gelukkig is er wel veel veranderd, maar ik denk dat nog niet iedereen echt zichzelf kan zijn.
Dat ze gediscrimineerd worden na aanleiding van je uiterlijk, geslacht of je geaardheid.
Ik raad jullie allemaal aan het boek te lezen, en zelf er bij stil te staan naar het gedrag van de mensen.
Iedereen heeft vooroordelen, iedereen is anders, maar iedereen heeft overeenkomsten.
Het is het belangrijkste wat je er zelf mee doet!
Het boek een keukenmeidenroman heeft mooie referenties:
De Telegraaf: 'Een warme, onderhoudende en soms ook hilarisch pageturner' Je sluit Stocketts karakters in het hart.
De Volkskrant: 'Een absolute hit' Kathryn Stockett slaagt erin de sfeer van de zuidelijke VS overtuigend weer te geven via een bekwaam opgezette plot, die het boek doet lezen als een trein.
LA Times: Humor blijkt het ingrediënt dat deze 'film' van een feel-bad movie in een hartverwarmende verrassing verandert.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten